Czym jest psychoterapia ?

Psychoterapia (od starogreckiego psyche – dusza i therapein – leczyć, za Aleksandrowiczem )ujmowanana jest  jako specjalistyczna metoda leczenia, która polega na intencjonalnym stosowaniu zaprogramowanych oddziaływań psychologicznych, to zbiór technik leczących lub pomagających leczyć rozmaite schorzenia i problemy natury psychologicznej. W psychoterapii wykorzystywana jest wiedza teoretyczna i umiejętności terapeuty w procesie niesienia pomocy.
Celem psychoterapii jest zmiana zachowań i postaw pacjenta, wzrost jego kompetencji emocjonalnych - podniesienie poziomu samokontroli, skuteczne radzenie sobie z lękami oraz stresem, podniesienie samooceny, poprawę zdolności tworzenia więzi, wzrost umiejętności współpracy i komunikowania się z otoczeniem, pobudzenie osobistej motywacji do działania.
Celem psychoterapii jest również pomoc w zminimalizowaniu skutków objawów bądź trudności emocjonalnych stanowiących przyczynę cierpienia oraz uruchomienie w psychice takich procesów, które pozwolą na lepsze i bardziej satysfakcjonujące funkcjonowanie.  
Psychoterapia znajduje zastosowanie w przezwyciężaniu  kryzysów życiowych, w sytuacjach trudności w relacjach z ludźmi, jest również sposobem poszerzania zasobów  wiedzy na swój i pogłębiania samoświadomości.

Ile trwa terapia ?

Czas trwania terapii uzależniony jest od potrzeb pacjenta i przyjętej strategii terapeutycznej. Terapia odbywa się przeważnie na zasadzie spotkań raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie, może trwać od kilku tygodniu do kilku lat.

Jak wygląda psychoterapia ?

Forma psychoterapii jest dostosowywana indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Najważniejsze jest jednak nastawienie i motywacja oraz systematyczność w pracy nad sobą. Bez tego, żadna forma psychoterapii nie będzie skuteczna.
Częstotliwość spotkań zwykle ustala się na 1 raz w tygodniu lub co dwa tygodnie. Kontakt z psychoterapeutą rozpoczyna się od konsultacji (pierwsze 1-3 spotkania) poświęconych wstępnej diagnozie zgłaszanych trudności oraz określeniu możliwości pracy nad nimi. Ponadto psychoterapeuta  zawiera z pacjentem tak zwany kontrakt terapeutyczny, czyli „umowę”, uzgodnienie przez terapeutę i pacjenta warunków odpowiednich do stosowania psychoterapii. Pacjent deklaruje poprzez zawarcie kontraktu, że będzie dążył do zmiany.
Wg J. Enright zawieranie kontraktu odbywa się w pięciu krokach, przy czym długość każdego kroku może trwać od kilku minut do kilkunastu sesji terapeutycznych.

• Po pierwsze pacjent musi uznać, że psychoterapia jest jego świadomym wyborem. Wielu pacjentów chcąc uniknąć osobistej odpowiedzialności za efekty terapii - zaprzecza jakoby przyszli tutaj z własnej woli, wskazując, że przyszli na terapię za radą albo wręcz pod przymusem kogoś bliskiego albo znajomego.
• Po drugie należy określić istotę problemu.
• Po trzecie pacjent musi określić, czy w jego mniemaniu problem można rozwiązać.
• Czwarty krok to  przeciwdziałanie zakwestionowaniu osoby terapeuty. Chodzi tutaj o to, aby pacjent zaakceptował kompetencje i doświadczenie terapeuty „takimi jakie są”.
• Ostatnim krokiem jest dyskontowanie wtórnego zysku. Oznacza to, że pacjent powinien być świadomy, że zmiana – zniknięcie problemu z którym przyszedł na terapię – musi wiązać się z jakimiś konsekwencjami. (Eric Marcus, "Tworzenie kontraktu terapeutycznego")

Która forma psychoterapii będzie dla mnie najlepsza ?

Psychoterapeuta po wstępnych konsultacjach decyduje, która forma terapii będzie dla danego pacjenta najskuteczniejsza. Większość pacjentów pozostaje przy terapii indywidualnej. W niektórych przypadkach grupowa forma terapii jest bardziej efektywna i ekonomiczna. Obecność innych osób pozwala nabrać dystansu do swoich problemów, umożliwia wymianę doświadczeń i uzyskanie wsparcia na znacznie większą skalę niż jest to możliwe w pracy indywidualnej. Psychoterapia grupowa może stanowić uzupełnienie terapii indywidualnej i odbywać się równolegle do niej.

Psychoterapia - dla kogo ?

Dla osób:

• przeżywających kryzysy i trudności życiowe,
• mających trudności w relacjach z innymi,
• z zaburzeniami osobowości, nastroju (depresja)
• z zaburzeniami łaknienia,
• z zaburzeniami nerwicowymi (psychosomatyka, tiki, fobie)
• przeżywających  negatywne konsekwencje dorastania w rodzinach "alkoholowych" i dysfunkcyjnych,
• doświadczających przemocy psychicznej i fizycznej,
• mających wiele obaw związanych z wkraczaniem w dorosłe życie.

Terapia – czym jest, jak wygląda ?

Psychoterapia to spotkanie oparte o autentyczny kontakt międzyludzki, rozmowa o tym co bolesne i trudne. Forma terapii jest dostosowywana indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Bardzo ważne jest nastawienie i motywacja oraz systematyczność w pracy nad sobą.
Najbardziej optymalną częstotliwością są spotkania 1 raz w tygodniu lub co dwa tygodnie. Początkowe spotkania z psychoterapeutą mają charakter konsultacyjny i są poświęcone wstępnej diagnozie zgłaszanych trudności oraz określeniu sposobów pracy nad nimi. Ponadto psychoterapeuta zawiera z pacjentem tak zwany kontrakt terapeutyczny. Wg J. Enright zawieranie kontraktu odbywa się w pięciu krokach, przy czym długość każdego kroku może trwać od kilku minut do kilkunastu sesji terapeutycznych.
Po pierwsze pacjent musi uznać, że psychoterapia jest jego świadomym wyborem. Wielu pacjentów chcąc uniknąć osobistej odpowiedzialności za efekty terapii - zaprzecza jakoby przyszli tutaj z własnej woli, wskazując, że przyszli na terapię za radą albo wręcz pod przymusem kogoś bliskiego albo znajomego.
Po drugie należy określić istotę problemu.
Po trzecie pacjent musi określić, czy w jego mniemaniu problem można rozwiązać.
czwarty krok to  przeciwdziałanie zakwestionowaniu osoby terapeuty. Chodzi tutaj o to, aby pacjent zaakceptował kompetencje i doświadczenie terapeuty „takimi jakie są”
Ostatnim krokiem jest dyskontowanie wtórnego zysku. Oznacza to, że pacjent powinien być świadomy, że zmiana – zniknięcie problemu z którym przyszedł na terapię – musi wiązać się z jakimiś konsekwencjami.